Uitgebreid ontbijtbuffet met alles er op en er aan. Tot een glaasje cava toe (maar dat heb ik wijselijk aan mij voorbij laten gaan. En voor zover ik de ontbijttafel overschouwde, was ik niet de enige).
We stonden met z'n allen welgezind en goedgemutst (gehelmd) aan de start onder een stralende, zonnige hemel.
Ons parcours : van Lanaken naar Namen fietsen met 2 omleidingen.
De eerste door wegenwerken (zo'n 4 km extra) en voor de tweede strandden we aan de militaire basis van Bierset.
Limburg is nog relatief plat, maar eens de taalgrens over ging het op en neer en op en neer.
De zwaarste beklimming voor vandaag wachtte ons in Huy (nee we zijn niet de echte muur opgefietst, maar je moet sowieso boven komen)
Angèlique filmde of fotografeerde langs de weg en kon mij geen verlossend 'ja' toeroepen op mijn vraag of we bijna boven waren.
Dus blijven trappen, blijven ademen met af en toe een blik op de hartslagmeter.
Mijn hartslag schiet heel snel de hoge hoogte in, maar bij aankomst op de top zakt hij ook snel weer tot normale waarden.
Blij van boven geraakt te zijn zonder afstappen.
Nadien volgde nog wat op- en afrijden.
Pech onderweg ?
1 afgelopen ketting en dan een heel vreemd voorval.
Terwijl we even wachtten op de laatste fietsters om de groep bij te benen, ontploft zomaar ineens de voorband van de fiets van Els.
Very strange.
Snel een ander voorwiel voor de laatste kilometers tot aan het hotel.
Mooie rit.
Ik kijk uit naar morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten