Van Charleville-Mézière naar Reims

We zouden uitbollen naar Reims. En daar hadden we ons psychologisch al op ingesteld. Maar dat viel, vanuit deze instelling, toch wel wat tegen. Er zaten behoorlijk wat pittige klimmetjes in het traject. Uiteraard ook duizelingwekkende afdalingen.
















De voorpost werd vandaag na goed 50 km ingelopen en nam een nieuwe voorsprong na de bevoorrading.
Afspraak : hergroepering rond kilometer 80 om samen naar ons einddoel te fietsen.
Zo kwamen we in groep aan bij de kathedraal van Reims.




















De thuissupporters waren op post en fotografeerden voluit. Ook een Japanse toerist, fototoestel in de hand, klikte er op los.
Zo’n damespeloton blijkt nog altijd geen dagelijkse kost. Dat hebben we ook de voorbije dagen kunnen ondervinden.  Niet dat we echt nagestaard werden, maar de verwondering (en wie weet ook de bewondering) waren zowat elke dag ons deel. Met af en toe een ‘Allez les filles’.
Patrick had door de politie een plaatsje aan de achterkant van de kathedraal toegewezen gekregen.
Hier wachtte hij ons op met een glaasje (of twee, drie, veel) champagne. De voorziene knabbeltjes werden omgetoverd tot een waar eetfestijn. De partners van Rika, Karen en Lieve zorgden immers voor een zoet en hartig verrassingsbuffet om u tegen te zeggen.
De foto’s spreken voor zich.

























Met dik 450 km op de fietsteller is zondigen toegestaan 
We klinken op de goede afloop, nemen afscheid en gaan met een leuke ervaring en nieuwe vriendschappen naar huis

Geen opmerkingen:

Een reactie posten