140 km voor de boeg.
De 'voorpost' vertrekt vroeger. Myriam, Lutgart en Francine willen op eigen tempo fietsen en staan een dik halfuur eerder aan de start. GPS in de aanslag, lunchpakket en bevoorrading in de rugzak.
Na zo'n 65 kilometer zullen we hen inhalen.
We zien ze op een strategisch onzalige plek. Net voor een vrij sterke korte klim.
Ze wachten ons vrolijk op, tanken extra water en wuiven ons uit.
We krijgen behoorlijk wat klimkilometers onder de wielen geschoven, waaronder een nijdige supermuur van zo'n 20% (wat blijkbaar volgens de wetten van de fysica niet te befietsen is)
Gepiep, gekraak, gevloek. En Lieve die zowaar bijna een wheelie presteert.
De groep blijft zowel bij klimmen als dalen mooi aaneengesloten.
Niet altijd makkelijk voor auto's die willen inhalen.
Kort na mekaar moeten 2 macho's het toch wagen terwijl het overzicht tot de volgende bocht onvoldoende is.
Dat betekent fietsers in de verdrukking.
Gelukkig kan iedereen zich smal genoeg maken en tijdig remmen om de gekken vrij baan te geven.
Een wegomlegging doet er nog enkele kilometers bij.
Maar uiteindelijk klinkt uit de GPS het riedeltje : einde koers.
We komen aan in hotel Campanile in Charleville-Mézière.
't contrast met gisteren is groot.
Het wordt wat improvisren om fietsen op te bergen en massagetafels klaar te zetten.
Nog even en het is mijn beurt :)
En kijk : de 'voorpost' arriveert met een brede smile op het gezicht.
Goed aangekomen, wel een lekke band onderweg.
Morgen fietsen ze volgens hetzelfde scenario.
Alleen rijden we samen naar de meet !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten